که تا عمر داری مرا از خاطرنبری.

شراره

ترنمباران را نثار چشمانت کردم  نازنینم

تاشبنمی شود بر سرخی گونه هایت

وداغی بوسه ام را به پیشانی ات به یادگار گذاشتم

ودست نوازشم را به موهایت هدیه کردم

کهتا عمر داری مرا از خاطرنبری.

یار شیرین زبانم چراغ خیالم

هر شب تو رویا من تو رو میبینمت

تو را؛ چون جانِ خود میدانَمت